Inhoudsopgave
Is je geheugen betrouwbaar?
Uit onderzoek, zoals dat van Douwe Draaisma, is duidelijk geworden dat ons geheugen veel minder betrouwbaar is dan we dachten. Onze geheugencapaciteit is beperkt, dus bevat elke herinnering gaten. Deze vullen we zelf – vaak onbewust – aan.
Kunnen herinneringen veranderen?
Na onderzoek is ontdekt dat herinneringen vervormbaar zijn. Reconsolidatie heet dat; ofwel het opnieuw opslaan van herinneringen. Het verleden kun je niet veranderen, maar de herinneringen dus wel. Die kun je zelfs uitwissen, zo bleek uit recent onderzoek.
Wat zijn herinneringen Hoe werkt het?
Een herinnering is een ervaring uit het verleden die in het geheugen is opgeslagen en die men zich voor de geest kan roepen. Hoe ervaring of kennis in het langetermijngeheugen wordt opgeslagen en weer kan worden teruggezocht, is onderwerp van studie in de zowel de cognitieve psychologie als cognitieve neurowetenschap.
Waarom herinner ik mijn jeugd niet?
De reden waarom we het moeilijk hebben om herinneringen uit onze vroege kindertijd op te roepen, is de hoge productie van neuronen in die eerste jaren. Dat stellen Canadese wetenschappers. Die vorming van nieuwe hersencellen verhoogt wel de leercapaciteit, maar veegt ook oude herinneringen weg.
Kunnen herinneringen verdwijnen?
Als je jezelf probeert te herinneren hoe je leven was als een peuter, is de kans groot dat je niet verder komt dan wat vage beelden. Er is een naam voor dit fenomeen: infantiele amnesie. Het is een natuurlijk een geleidelijk proces van het verliezen van herinneringen aan de eerste jaren van ons leven.
Hoe herinner je?
Om iets te onthouden kun je de geluiden, plekken, of gebeurtenissen opnieuw proberen te beleven, zodat je weer weet wat er gebeurde. Loop rondjes. Dan kun je dingen beter onthouden! Doe precies hetzelfde als wat je deed toen je de gedachte had, want meestal werd die gedachte opgewekt door iets wat je deed of zag.
Waarom kun je je zo weinig herinneren van je peutertijd?
Peuters hebben geen besef van ‘ik’ ‘Een besef van ‘ik’, dat je iets anders bent dan je omgeving, dat hebben heel jonge kinderen nog niet. ‘ En zonder een ‘ik’ is er niets waar je de losse herinneringen aan kunt koppelen. Wessel: ‘Je hebt ook het besef van tijd nodig, het idee dat iets in het verleden is gebeurd.
Hoe komt het dat we ons niets herinneren van de eerste twee jaar van ons leven?
Dat komt doordat het brein zo snel groeit, dat nieuwe hersencellen oude hersencellen ‘overschrijven’. Net zoals vroeger, wanneer je een andere film over een videoband spoelde (ga me niet vertellen dat je je dat óók niet meer kan herinneren). Onderzoekers noemen dit fenomeen ‘infantiel geheugenverlies’.
Waarom verdwijnen herinneringen?
Waarom kunnen volwassenen zich dan toch zo weinig herinneren van die tijd? ‘Iets onthouden is een, maar er later nog bij kunnen is iets anders’, zegt Draaisma. Het systeem waarmee kinderen herinneringen opslaan, verandert wanneer ze taal gaan beheersen. Voor die tijd slaan kinderen herinneringen op als een beeld.
Hoe ver kan je terug herinneren?
In de winter van 1893-94 peilde ze bij honderd vrouwen naar hun vroegste herinnering en ontdekte ze dat de eerste geheugensporen gemiddeld teruggaan naar de leeftijd van drie jaar.
Hoe slaan we herinneringen op?
Dit gebeurt in synapsen, het contactpunt tussen twee zenuwcellen waar elektrische signalen van de ene zenuwcel naar de andere zenuwcel worden verstuurd. Als deze veranderingen blijvend zijn, dan wordt er een herinnering voor lange tijd gemaakt.