Is het mij of mijn naam?

Is het mij of mijn naam?

* “Me” kan ook wederkerend voornaamwoord zijn: “Ik was me” (van: ‘zich wassen’) “Mijn” is een bezittelijk voornaamwoord. Na ‘mijn’ volgt een zelfstandig naamwoord. Enkele voorbeelden: “Dit is mijn boek”.

Waar is de jouwe?

In mijn fiets is iemand bijvoorbeeld eigenaar van een fiets. In jouw tekening kan jouw verwijzen naar de maker van de tekening….Bezittelijk voornaamwoord.

niet-zelfstandig zelfstandig
2e persoon enkelvoud jouw, je, uw jouwe, uwe
3e persoon enkelvoud zijn, z’n, haar, d’r zijne, hare
1e persoon meervoud ons, onze onze

Kan ik mij of me?

Als niet-onderwerpsvorm kunnen we zowel me als mij gebruiken. Het is aan te bevelen om zo veel mogelijk de gereduceerde vorm me te gebruiken. Overmatig gebruik van de volle vorm mij maakt zowel gesproken als geschreven taal onnatuurlijk. De collega’s hebben me (mij) uitgenodigd.

Is het Ik heb me of ik heb mij?

Me gebruik je om naar jezelf te verwijzen Voorbeeld: Ze hebben me uitgenodigd voor het sollicitatiegesprek. Me geeft hier aan wie uitgenodigd is, namelijk degene die aan het woord is. In plaats van me kun je ook kiezen voor mij.

Is mijn correct Nederlands?

Mijn zus, mijn auto, mijn kanarie. Prima bezittelijke voornaamwoorden die, als ze snel worden uitgesproken, al snel klinken als ‘me’. Daar is niets mis mee, maar de correcte schriftelijke afkorting voor mijn is ‘m’n’ en niet ‘me’.

Is de jouwe goed Nederlands?

jouwe zelfst. naamw. (de) Verbuigingen: jouwen ”zelfstandig gebruikt bezittelijk voornaamwoord”: een persoon die tot jou behoort Voorbeeld: `Voor jou en de jouwen ook een heel fijne Kerst en alle goeds voor het nieuwe jaar!` Bron: WikiWoordenboek.

Is jouwe goed Nederlands?

Jou is een ‘persoonlijk voornaamwoord’. Andere persoonlijke voornaamwoorden zijn ik, mij, zij, hem, u en wij. Wie twijfelt tussen jou en jouw, kan jou(w) in gedachten vervangen door hem (kan alleen persoonlijk voornaamwoord zijn) of zijn (kan alleen bezittelijk voornaamwoord zijn). Als hem in de zin past, is jou goed.

Is het mn of mijn?

Het kan wel een persoonlijk of wederkerend voornaamwoord zijn: ‘de leraar vroeg ME of ik ME verveeld had tijdens het maken van MIJN proefwerk’. Dat mooie woordje ‘mijn’ is het enige bezittelijk voornaamwoord dat aangeeft dat iets echt van mij is. En als ‘mijn’ jou te lang is mag je ook ‘m’n’ schrijven.