Inhoudsopgave
Hoeveel hartspieren zijn er?
Bij gewervelden bestaat het uit een tot vier hartspierweefsel bevattende holtes of kamers. Veel weekdieren en geleedpotigen beschikken over een buisvormig hart van hartspierweefsel, wat een evolutie is van bloedvaten bestaande uit myoepitheliale cellen (myo- voor spier) die het bloed peristaltisch verpompen.
Waar ligt je hartspier?
Het hart ligt iets links van het midden in uw borstkas, achter uw ribben. Het hart is een spier, ongeveer zo groot als een vuist. Het hart is een zeer sterke pomp, hij pompt 4 tot 5 liter bloed rond per minuut.
Waar ligt de kransslagader?
Kransslagaders zijn kleine bloedvaatjes die aan de buitenkant van de hartspier lopen. Ze liggen er als een soort krans omheen en voeren bloed aan richting het hart. Er zijn 2 hoofdtakken: de linker- en rechterkransslagader. Deze vertakken zich beide in steeds kleiner wordende vaten.
Hoe ziet een kransslagader eruit?
Wat is een hartspier?
Hartspier. De hartspier is het gedeelte van het hart dat verantwoordelijk is voor de pompwerking. De wand van de hartspier is opgebouwd uit drie weefsellagen: De pompwerking komt voort uit een gecoördineerde contractie (samentrekking) van de spiercellen in de hartwand.
Wat is de wand van de hartspier?
De wand van de hartspier is opgebouwd uit drie weefsellagen: 1 het endocard; een dun glad vlies aan de binnenzijde waar het bloed langsstroomt 2 het myocard; de spierlaag ( dwarsgestreept spierweefsel) 3 het epicard; het dunne vlies aan de buitenkant dat grenst aan het pericard (hartzakje)
Wat is een infectie van de hartspier?
De oorzaak is vaak ongekend, maar doorgaans ligt een infectie aan de oorsprong. Mogelijke ziekteverwekkers zijn virussen zoals het coxsackievirus, influenzavirus (griep), cytomegalovirus (CMV), parvovirus, adenovirus. Ook bacteriën, zoals mycoplasma, streptokokken en Borrelia (ziekte van Lyme) kunnen een infectie van de hartspier veroorzaken.
Hoe vermindert het hart de spierkracht?
Het hart compenseert de verminderde spierkracht niet alleen door meer bloed te pompen, maar ook door sneller te gaan kloppen. Het compensatiemechanisme is op korte termijn voordelig, maar op den duur kan het hart het niet meer aan en ontstaat hartfalen. Daarom richt de behandeling zich onder meer op het opheffen van dit mechanisme.