Inhoudsopgave
Wat betekent Elegast?
Germaanse naam met ongeveer de betekenis ‘edele vreemdeling’, gevormd met edel- (zie adel-). In de Frankische roman ‘Karel ende Elegast’ is Elegast de door Karel verbannen ridder.
Wie schreef Karel en de Elegast?
Karel ende Elegast is een voorhoofs ridderverhaal met zowel heidense als Christelijke elementen, dat behoort tot de Karelepiek, een genre waarin Karel de Grote een voorname rol speelt. De auteur is onbekend, de tekst moet rond 1270 in Brabant zijn opgeschreven.
Wat is het motto van Karel ende Elegast?
De titel verwijst naar de twee hoofdpersonen: koning Karel en Elegast. Het is een Frankisch ridderverhaal in de vorm van een episch dichtwerk (verhalende poëzie uit de tijd van het heldendicht). Het is de enige compleet bewaarde Frankische roman. In dit boek zit geen motto.
Wie is Eggeric Karel ende Elegast?
Eggeric van Eggermonde: hij is de zwager van Karel. Hij is niet trouw aan de koning, want hij wil hem doden. Hij is dus uit op macht, ontrouw, en hij is onrespectvol tegenover zijn vrouw. Het verhaal is in wordt verteld door een alwetende verteller.
Wie is adelbrecht?
Omdat hij Elegast indertijd verbannen heeft, en hij niet wil toegeven dat hij op pad is om te gaan stelen, stelt Karel zichzelf voor als Adelbrecht (dat betekent: van adellijke geboorte).
Wie is Elegast in het verhaal Karel ende Elegast?
Karel de Grote krijgt aan de vooravond van een hofdag van een engel opdracht om uit stelen te gaan. Hij gehoorzaamt met tegenzin, en trekt uiteindelijk het duistere woud in. Daar verslaat hij een zwarte ridder, die Elegast blijkt te heten.
Waar gaat Karel ende Elegast over?
Karel ende Elegast is een vóórhoofse (frankische) Karelroman, dat wil zeggen dat het verhaal zich afspeelt in de kringen rond Karel de Grote. In veel Karelromans blijft de machtige koning zelf op de achtergrond. Het bijzondere aan dit verhaal is dat Karel zélf een van de hoofdpersonen is.
Waarom werden ridderromans in verzen geschreven?
Vanaf ongeveer 1100 werden in Europa talloze ridderromans gedicht. Het waren romans vóór en over de ridderstand. Op rijm, want dat lag beter in het gehoor. En in de volkstaal, want veel ridders verstonden geen Latijn.