Inhoudsopgave
Wat is Intracutaan hechten?
• Hechten van een huidflapje · Een huidflapje kan gehecht worden met een intracutane hechting. Deze benadeelt de vascularisatie van de punt van het huidlapje het minst. · De naald wordt ingebracht op ca. 3-5mm van de wondrand, aan één van de schuine zijden van het huidflapje.
Wat betekent Intracutaan?
Intracutaan betekent: in de huid. Tijdens dit onderzoek spuiten we steeds met een klein injectienaaldje een kleine hoeveelheid vloeistof in uw huid. Meestal doen we dit aan de binnenkant van uw onder- en bovenarm.
Hoe herken je veilige hechting?
Veilige hechting Het kind heeft er vertrouwen in dat de opvoeder beschikbaar is. Kenmerken van veilig gehechte kinderen zijn onder andere: vrolijkheid, spontaniteit, het aangaan van vriendschappen, kunnen omgaan met teleurstelling (veerkracht) en het hebben van innerlijke rust.
Hoe haal je hechtingen eruit?
Hechtingen en agraves worden eerst ‘om en om’ verwijderd. Met een steriel pincet wordt de hechtknoop vastgepakt. Vervolgens wordt de hechting doorgesneden aan de korte zijde met een stitch-cutter. Tot slot wordt de hechting uit de huid getrokken.
Wat zijn afzonderlijke hechtingen?
Deze kunnen we allemaal terugbrengen in twee grote categorieën, namelijk de afzonderlijke hechtingen en de onderhuidse hechtingen. Afzonderlijke hechtingen. Bij afzonderlijke hechtingen of ook wel onderbroken hechtingen genoemd, zijn er meerdere hechtingen in een wond. Dit zijn allemaal aparte boogjes die over de wond lopen.
Hoe kan ik deze hechting verwijderen?
Deze hechting wordt in één keer verwijderd door een arts of verpleegkundige. Eén van de twee knoopjes wordt doorgeknipt. Dan neemt men met een steriel pincet de andere knoop vast en probeert voorzichtig om de draad terug te trekken. Deze hechting verwijderen kan gevoeld worden, maar doet over het algemeen geen pijn.
Wat is een hechtingsgedrag?
Zichtbaar hechtingsgedrag van de hechtingspersoon is bijvoorbeeld op hoge toon praten, gelijktijdig meebewegen, grote ogen opzetten, veelvuldig geluidjes maken in plaats van praten en spiegelen: “ach, ik hoor je huilen”, “je hebt vast een vieze luier”, “stil maar” en “we gaan even drinken”.