Wat houdt het Max Havelaar keurmerk in?

Wat houdt het Max Havelaar keurmerk in?

Fairtrade-Max Havelaar is een keurmerk van de Nederlandse stichting Max Havelaar. Het keurmerk garandeert dat producten voldoen aan de normen voor eerlijke handel. De boeren en telers hebben een eerlijk loon gekregen, en met hun rechten en gezondheid is goed omgegaan.

Wat houd Fairtrade keurmerk in?

Fairtrade helpt boeren en arbeiders in ontwikkelingslanden een betere plek te verwerven in de handelsketen, zodat ze kunnen leven van hun werk en kunnen investeren in een duurzame toekomst. Fairtrade is zowel een keurmerk als een wereldwijde beweging. Samen maken we de wereld eerlijk, met gelijke kansen voor iedereen.

Welke keurmerken van Fairtrade producten zijn er?

Initiatieven die de fairtrade principes hebben verankerd in hun werkwijze zijn onder andere Fairtrade International (in Nederland bekend als Max Havelaar), WFTO, Fair Waer foundation, UTZ en Rainforest Alliance.

Wat is een Fairtrade-product?

Aan fairtrade-producten worden daarnaast strengere milieueisen gesteld. Het doel van fairtrade is het eerlijk handelen en verhandelen van goederen. Er zijn diverse fairtrade-certificatiesystemen zoals Oxfam Wereldwinkels, Fair for Life, Max Havelaarkeurmerk.

Wat is het doel van Fairtrade?

Het doel van fairtrade is het eerlijk handelen en verhandelen van goederen. Er zijn diverse fairtrade-certificatiesystemen zoals Oxfam Wereldwinkels, Fair for Life, Max Havelaarkeurmerk. Ze worden verkocht in wereldwinkels, WAAR-winkels, supermarkten, warenhuizen en natuurvoedingswinkels.

Hoe begon de geschiedenis van fair trade?

De geschiedenis van Fair Trade Fair Trade begon met het verkopen van producten in kerken in de rijke Westerse landen, hiermee verzameleden ze geld in voor de armere landen. Veel mensen vonden dit een goed idee en zo werd er op 4 januari 1959 het Komitee Steun Onderontwikkelde Streken (S.O.S.) opgericht.

Wat is een fair trade?

Fair trade duidt op een streven om bijvoorbeeld koffieboeren, cacaoboeren of bananenboeren in Latijns-Amerika, Afrika en Zuidoost-Azië voor hun exportproducten een prijs te geven die in verhouding staat tot de werkelijke productiekosten, en niet een prijs die wordt bepaald door de verhoudingen op de internationale markt.