Wat is een Titratiecurve?
De titratiecurve heeft in principe twee variabelen: Het volume van de titrant als de onafhankelijke variabele. Het signaal van de oplossing, bv. de pH voor zuur-basetitraties, als de afhankelijke variabele, die afhangt van de samenstelling van de twee oplossingen.
Wat is de titer?
Het begrip titer heeft 2 verschillende betekenissen: 1) gehalte van een oplossing. gehalte van een oplossing; hoeveelheid massa van een stof die aanwezig is per volume-eenheid van de oplossing. 2) verdunning van een bepaalde stof in het bloed waarbij deze nog aantoonbaar is.
Wat is een directe titratie?
Het principe van de meest simpele titratie, de directe titratie, is dat je een bekend volume van een monster met onbekende molariteit laat reageren met een bekend volume van een oplossing met bekende molariteit. Met behulp van de reactievergelijking is dan de onbekende molariteit te berekenen.
Het bekendste soort titratie is de directe titratie, meestal wordt deze gebruikt om de concentratie van – bijvoorbeeld – een zure of basische stof te controleren in een oplossing; men spreekt dan van een zuur-basetitratie. De reactie tussen de reagerende stoffen kan ook een redoxreactie zijn; de titratie is dan een redoxtitratie.
Wat is een titration techniek?
Titratie is een techniek voor de kwantitatieve analyse van een bepaalde hoeveelheid stof (analyt) in een monster. Deze techniek is gebaseerd op een volledige chemische reactie tussen de analyt en een reagens (titrant) in een bekende concentratie, die aan het monster wordt toegevoegd: De titrant wordt toegevoegd totdat de reactie voltooid is.
Hoe wordt de concentratie van een titrant bepaald?
Titratie maakt het mogelijk de concentratie van een stof in een oplossing te bepalen. Dit gebeurt door bij deze stof geleidelijk -meestal druppelsgewijs- een andere oplossing, een reagens dat hier dan titrant wordt genoemd, toe te voegen. De concentratie van de titrant is bekend.
https://www.youtube.com/watch?v=JAXSaDJuGNU