Welke rechtsbronnen behoren tot het internationaal recht?
Artikel 38 van het Statuut van het Internationaal Gerechtshof noemt de belangrijkste rechtsbronnen:
- internationale verdragen,
- internationale gewoonte en.
- door beschaafde naties erkende algemene rechtsbeginselen.
Wat houdt Statenpraktijk in?
Indien alle relevante staten eenzelfde opinio juris hebben over een bepaald onderwerp én indien zij ook daarnaar handelen (statenpraktijk), dan is er sprake van internationaal gewoonterecht.
Wat kan je doen met internationaal recht?
Je kunt dit doen in veel verschillende rollen, bijvoorbeeld als:
- advocaat in Nederland die zich bezighoudt met vreemdelingenrecht of met mensenrechten;
- bedrijfsjurist die geconfronteerd wordt met Europese regelgeving;
- medewerker op een ministerie waar Europese regelingen omgezet moeten worden in Nederlands recht;
Wat is het verschil tussen nationaal en internationaal recht?
Er is dus een belangrijk verschil tussen nationaal recht en internationaal recht. Het nationaal recht gaat vooral over burgers in een bepaald land, terwijl het internationaal recht over staten en internationale organisaties gaat. Interna- tionaal recht wordt ook wel volkenrecht genoemd.
Wat betekent rechtsbronnen?
Een rechtsbron wordt in de rechtswetenschap gebruikt voor de bron waaruit het geldend recht gekend kan worden. In de continentale traditie geldt de wet als belangrijkste rechtsbron. In de anglosaksische traditie is juist de casuïstiek de belangrijkste rechtsbron.
Wie kan verdragen sluiten?
Verdragen in het algemeen Verdragen kunnen worden gesloten tussen staten onderling en tussen andere subjecten van internationaal recht en staten of tussen hen onderling (denk bijvoorbeeld aan internationale organisaties als de Verenigde Naties en de Heilige Stoel).
Wat houden de internationale verdragen in?
Verdragen zijn een manier om afspraken vast te leggen met andere landen of organisaties. Dit gebeurt op het gebied van bijvoorbeeld belastingen, uitlevering en mensenrechten.