Hoe ontstaan huidinfectie?

Hoe ontstaan huidinfectie?

Meestal ontstaat een bacteriële huidinfectie op een plek waar de huid is beschadigd. Via een wondje of beschadiging komen bacteriën die normaal óp de huid zitten zonder een infectie te geven, naar binnen. Hier kunnen ze een ontsteking veroorzaken. Voorbeelden van huidinfecties zijn wondroos en krentenbaard.

Hoe lang mag je fusidinezuur gebruiken?

HOE LANG? Om resistentie voor bacteriën te voorkomen dient de lokale behandeling met fusidinezuur maximaal twee weken achtereen te duren. Na 2 weken dient u minimaal 2 weken te stoppen alvorens u opnieuw het middel wilt gebruiken. Dan geldt opnieuw dat u het middel maximaal 2 weken achtereen mag gebruiken.

Hoe vaak mag je fucidin smeren?

De aanbevolen dosering is, zowel voor volwassenen als voor kinderen, driemaal per dag een kleine hoeveelheid Fucidin® op de aangedane huid smeren. Indien u een afsluitend steriel verband aanbrengt, dient u Fucidin® minder vaak te smeren.

Wat te doen bij huidinfectie?

Wondjes moeten gedesinfecteerd worden. Afhankelijk van de oorzaak van de huidinfectie kunnen er verschillende geneesmiddelen worden gebruikt, zoals antischimmelcrème of soorten ontsmettende middelen. Aanvullend kan men antiseptische (ontsmettende) middelen gebruiken na een kleine verwonding.

Wat zijn de symptomen van bacteriële huidinfecties?

Symptomen. Bacteriële huidinfecties veroorzaken zichtbare afwijkingen aan de huid, haarfollikels, talg- en zweetklieren en het nagelbed. Ze gaan vaak gepaard met roodheid en zwelling en soms met jeuk, vesikels, pustels, ulcus-, pus- en/of korstvorming.

Wat is de behandeling van diepe huidinfecties?

Bij diepe huidinfecties zijn meestal orale antibiotica geïndiceerd of is chirurgisch ingrijpen noodzakelijk. Bij orale antimicrobiële behandeling heeft een smalspectrum-penicilline de voorkeur. Macroliden en clindamycine zijn alternatieven wanneer bijvoorbeeld penicillinen niet worden verdragen.

Wat is een diepe bacteriële huidinfectie?

een diepe bacteriële huidinfectie in de buurt van medische implantaten (bijv. drains, shunts) een (vermoeden van) orbitale cellulitis (roodheid en zwelling rondom oog, gestoorde visus en/of oogbewegingen en exophthalmus).