Inhoudsopgave
Wat helpt tegen CRPS?
CRPS is een gecompliceerde aandoening en wordt vaak behandeld vanuit meerdere invalshoeken. Naast medicamenteuze behandelingen worden vaak een fysiotherapeut en een psycholoog bij uw behandelplan betrokken. Bij pijn ontlasten patiënten vaak het aangedane lichaamsdeel.
What is CRPS and what causes it?
CRPS is a chronic pain condition that is a very complex, multi-system disease of the autonomic nervous system (ANS), and central nervous system (CNS) and is considered very uncommon, even rare, severe, and can occur “spontaneously” (or with a minor trigger) but generally happens after an acute injury to a limb, such as a knee surgery.
What is the pathophysiology of familial CRPS?
Familial CRPS may be more severe with earlier onset, greater dystonia, and more than one limb being affected. Occasionally CRPS develops without any known injury. In these cases, an infection, a blood vessel problem, or entrapment of the nerves may have caused an internal injury.
What research is being done to treat CRPS?
NINDS-supported scientists are studying new approaches to understand and treat CRPS, and to intervene to limit the symptoms and disability associated with the syndrome. Other NIH institutes also support research on CRPS and other painful conditions. Research efforts include:
What is the most common age for CRPS?
Although it is more common in women, CRPS can occur in anyone at any age, with a peak at age 40. CRPS is rare in the elderly. Very few children under age 10 and almost no children under age 5 are affected.
Wat is de behandeling van dystrofie?
Behandeling van dystrofie. Dystrofie kan op diverse manieren behandeld worden, waarbij er altijd naar de individuele situatie wordt gekeken. Er is namelijk geen sprake van een behandeling die voor iedereen met dystrofie geschikt is. De behandeling van dystrofie kan onder meer bestaan uit het voorschrijven van medicijnen.
Wanneer begint posttraumatische dystrofie met pijn?
Meestal begint posttraumatische dystrofie met een snel optredende pijn die lang kan aanhouden. Een opvallend gegeven is dat de pijn waarmee patiënten te maken hebben vrijwel nooit in verhouding staat met de ernst van het letsel. Een klein deel van de patiënten met posttraumatische dystrofie geneest niet meer en zal restklachten behouden.
Wat is een posttraumatische dystrofie?
U kunt dan enorme pijn hebben en niet eens meer op uw voet durven staan, omdat dat haast ondraaglijk is. Posttraumatische dystrofie kan iedereen treffen op elke leeftijd. Gemiddeld krijgt een op de vierduizend personen op jaarbasis dystrofie. Vrouwen worden wel vaker getroffen dan mannen en dan vooral in de leeftijdsgroep tussen 61 en 70 jaar.