Wat eten blauwe pijlgifkikker?
De blauwe pijlgifkikker eet voornamelijk mieren, hier heeft hij een deel van zijn giftigheid aan te danken. Andere insecten staan ook op zijn menu, zoals termieten, fruitvliegen en kleine rupsen.
Waarom zijn pijlgifkikkers giftig?
De pijlgifkikkers zijn bestand tegen het gif in de gegeten prooidieren en zijn in staat het gif op te slaan in het lichaam en meer specifiek in de klieren van de huid. Oorspronkelijk komt het gif uit planten die door de mieren en kevers werden gegeten. Planten maken het gif aan om zich te verdedigen tegen insecten.
Wat zijn de kenmerken van kikkers?
Kikkers hebben een vrijwel wereldwijde verspreiding en leven in sterk uiteenlopende habitats . Kikkers behoren tot de gewervelde dieren, ze hebben vier poten maar geen staart en verschillen hiermee van de meeste andere amfibieën. Alle kikkers hebben een afgeplat, peervormig lichaam en uitpuilende ogen.
Waarom maken kikkers de giftige stoffen zelf?
Sommige kikkers maken de giftige stoffen zelf, andere krijgen de stoffen binnen via hun voedsel. Het was al bekend dat pijlgifkikkers de giftige stoffen via hun voedsel (door het eten van giftige insecten) binnenkrijgen. De insecten krijgen de giftige stoffen binnen uit de planten die ze eten. Vervolgens eten de kikkers de insecten.
Wat is de ontwikkeling van kikker tot volwassen kikker?
De ontwikkeling van de larve tot volwassen kikker is uniek binnen de gewervelden. Kikkers doorlopen een volledige metamorfose waarbij de larve er totaal anders uitziet dan de volwassen kikker. Kikkers eten een breed scala aan prooien, meestal kleine dieren als insecten en andere ongewervelden.
Hoe eten kikkers een larve?
Kikkers doorlopen een volledige metamorfose waarbij de larve er totaal anders uitziet dan de volwassen kikker. Kikkers eten een breed scala aan prooien, meestal kleine dieren als insecten en andere ongewervelden. De grotere soorten eten soms kleine gewervelden.